مقایسه هوش هیجانی دانش آموزان یک زبانه و دوزبانه و نقش آن در نگرش نسبت به یادگیری زبان انگلیسی

زمینه و هدف: دوزبانگی عبارت از حالتی است که فرد به زبان دیگری غیر از زبان مادری خود آموزش می­ بیند و این خود مشکلاتی را برای اقلیت­ های زبانی به خصوص در تحصیل فراهم می­کند. پژوهش حاضر با هدف مقایسه­ هوش هیجانی دانش ­آموزان یک‌زبانه ( فارس ) و دوزبانه ( فارس- بلوچ ) و نقش آن در نگرش نسبت به یادگیری زبان انگلیسی انجام شد. روش: طرح پژوهش توصیفی،  از نوع علی- مقایسه ­ای است. جامعه آماری شامل تمامی دانش ­آموزان دوره­ دوم متوسطه شهر چابهار در سال تحصیلی 93-1392 بود که به صورت نمونه­ گیری طبقه­ ای 240 دانش­آموز (120 فارس و 120 بلوچ) انتخاب شده و  پرسشنامه­ های هوش هیجانی (شات و همکاران، 1998) و  نگرش و انگیزش یادگیری زبان انگلیسی (گاردنر، 1985) را تکمیل کردند. تحلیل داده ­ها با استفاده از آزمون­ های تی گروه ­های مستقل، تحلیل واریانس چندمتغیره و تحلیل رگرسیون چندگانه  استفاده شد. یافته ­ها: نتایج نشان داد که دانش ­آموزان دوزبانه در مقایسه با دانش ­آموزان یک­زبانه از تنظیم هیجانی بالاتری برخوردارند. بین نگرش نسبت به یادگیری زبان انگلیسی در دانش ­آموزان یک­ زبانه و دوزبانه تفاوت معناداری مشاهده نشد. همچنین بین هوش هیجانی دانش­ آموزان یک­زبانه و دو­زبانه تفاوت معناداری مشاهده نشد (0/01 >p).   نتیجه­ گیری: نگرش نسبت به زبان انگلیسی پیش ­بینی­کننده موفقیت تحصیلی دانش ­آموزان است اما متغیر هوش هیجانی پیش­ بینی کننده موفقیت تحصیلی در درس زبان انگلیسی نیست؛ در نتیجه تغییر نگرش ­های دانش ­آموزان فارسی­ زبان نسبت به اهمیت و ضرورت یادگیری زبان انگلیسی می­ تواند مفید باشد.